| Type | Adjectif |
| Phonétique | anoetos |
| Origine | Vient de ἄλφα (négatif) et un dérivé de νοέω |
| ἄλφα | Alpha |
| νοέω | intelliger |
| Définitions | inintelligent, dépourvu de sens , sans intelligence , insensé, non compris, inintelligible. ne comprenant pas, non sage, sot |
| Grec | Morphologie | Traduction | Répétition | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ἀνόητοι | adjectif-substantif, vocatif, masculin, pluriel | inintelligents | 1 | |||
| ἀνοήτοις | adjectif-substantif, datif, masculin, pluriel | à inintelligents | 1 | |||
| ἀνόητοι | adjectif, vocatif, masculin, pluriel | inintelligents | 1 | |||
| ἀνόητοί | adjectif-prédicatif, nominatif, masculin, pluriel | inintelligents | 1 | |||
| ἀνοήτους | adjectif, accusatif, féminin, pluriel | inintelligentes | 1 | |||
| ἀνόητοι | adjectif-substantif, nominatif, masculin, pluriel | inintelligents | 1 |