προχειροτονέω <--TOUS--> πρύμνα


Πρόχορος = Prochoros

Type Nom propre masculin
Phonétique Prochoros
Origine Vient de πρό et χορός
πρόavant
χορόςchoeurs
Définitions Prochoros, Prochore, Prochore = "danse devant" un des sept diacres choisis par l'église à Jérusalem

Πρόχορος, ου, ὁ : Nom, Masculin
EN 1 : Prochorus, a Christian at Jer
EN 2 : Prochorus, one of the seven original deacons at Jerusalem.
FR 1 : Prochorus, un chrétien chez Jer
FR 2 : Prochorus, l'un des sept diacres originaux de Jérusalem.

Πρόχορος de πρό et de χορός, avant la danse, Prochorus, un chrétien : Prochorus.

Wiktionary : WIKT. FRWIKT. EN

GrecMorphologieTraductionRépétition
πρόχορονnom, accusatif, masculin, singulierprochoros1



ACTES 6:5   πρόχορον (nom, accusatif, masculin, singulier)
et plut le discours en devant de tout de le de multitude et appelèrent dehors Stephanos, homme de plénitude de croyance et de esprit de saint, et Philippe et Prochoros et Nikanor et Timon et Parmenas et Nikolaos prosélyte Antiochien,

Et elle a-donné-satisfaction, la parole au-su-et-au-vu-de toute la multitude et ils ont-élu Étienne, un homme en-plérôme-de foi et d’Esprit Saint, et Philippe et Procore et Nicanore et Timôn et Parménas et Nicolas, un prosélyte d’Antioche...

et placuit sermo coram omni multitudine et elegerunt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sancto et Philippum et Prochorum et Nicanorem et Timonem et Parmenam et Nicolaum advenam Antiochenum