| Ἄγαρ | Agar |
| Ἀγαρηνός, οῦ | descendant d’Agar |
| ἀγαρικόν, οῦ | agaric |
| Ἀγαρίστη, ης | Agaristè |
| Ἀγαρρικός, ή, όν | d’Agarrhes |
| ἀγά-ρροος-ους, οος-ους, οον-ουν | au cours abondant, impétueux |
| ἀνα-γαργαρίζω | rouler dans la bouche, la gorge, gargariser, se gargariser |
| ἀναγαργάρισμα, ατος | gargarisme |
| ἀναγαργάριστον, ου | liqueur pour se gargariser |
| κατα-γαργαλίζω | chatouiller fortement |
| λαγαρίζομαι | devenir maigre, survivre péniblement, gratter |
| Λαγαριτανὸς οἶνος | vin de Lagaria |
| λαγαρός, ά, όν | flasque, mou, vide, efflanqué, mou, pliant, cou flexible, resserré, étroit, mince, grêle, vers flasques, amoindris d’un temps au milieu par l’emploi d’une brève au lieu d’une longue |
| λαγαρότης, ητος | état de ce qui est flasque, mou, évidé |
| λαγαρόω-ῶ | rendre mou, devenir mou, dégeler |
| λαγαρῶς | d’une manière flasque |
| Μαγαρσός, οῦ | Magarsos |
| πάγαρχος, ου | chef d’un village |
| Σαγαραῖοι, ων | les Sagaræes |
| Σαγάρτιοι, ων | les Sagarties |
| συν-αναγαργαρίζω | employer comme un gargarisme en même temps |