Νίγερ <--TOUS--> νικάω


Νικάνωρ = Nikanor

Type Nom propre masculin
Phonétique Nikanor
Origine Vient probablement de νικάω
νικάωvaincre
Définitions Nicanor, Nicanor = "conquérant, victorieux" un des sept diacres de l'église de Jérusalem

Νικάνωρ, ορος, ὁ : Nom, Masculin
EN 1 : Nicanor, a Christian
EN 2 : Nicanor, a proper name.
FR 1 : Nicanor, un chrétien
FR 2 : Nicanor, un nom propre.

Νικάνωρ probablement de νικάω, victorieux, Nicanor, un chrétien : Nicanor.

Wiktionary : WIKT. FRWIKT. EN



GrecMorphologieTraductionRépétition
νικάνοραnom, accusatif, masculin, singuliernikanor1



ACTES 6:5   νικάνορα (nom, accusatif, masculin, singulier)
et plut le discours en devant de tout de le de multitude et appelèrent dehors Stephanos, homme de plénitude de croyance et de esprit de saint, et Philippe et Prochoros et Nikanor et Timon et Parmenas et Nikolaos prosélyte Antiochien,

Et elle a-donné-satisfaction, la parole au-su-et-au-vu-de toute la multitude et ils ont-élu Étienne, un homme en-plérôme-de foi et d’Esprit Saint, et Philippe et Procore et Nicanore et Timôn et Parménas et Nicolas, un prosélyte d’Antioche...

et placuit sermo coram omni multitudine et elegerunt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sancto et Philippum et Prochorum et Nicanorem et Timonem et Parmenam et Nicolaum advenam Antiochenum